HU Stories

Gewricht herstellen met 3D-bioprinting

Kraakbeen herstelt niet vanzelf, en kunstgewrichten zijn geen optie voor jonge mensen. Met innovatieve 3D-printtechniek maken wij herstel toch mogelijk.

Stel: je bent jong, leeft gezond en sport veel. Maar in zeldzame gevallen kunnen juist jonge enthousiaste sporters last krijgen van osteochondritis dissecans (OCD), waarbij een stukje bot en kraakbeen in een gewricht - meestal in de knie - loskomt. Vaak kan het stuk bot weer vastgezet worden. Maar als het verbrijzeld is of zoekraakt in je lichaam, valt het niet te behandelen. Deze jongeren moeten met de pijn leren leven en zullen minder mobiel worden. We werken samen aan een oplossing voor deze groep.

zo printen we kraakbeenhersteller

"We herstellen de kraakbeenlaag met levende cellen"

HU-onderzoeker Lennard Spauwen: "Er is een gel waarin je geactiveerde donor- en eigen cellen stopt. Deze gel kan het kraakbeen aanzetten om heel oppervlakkige schade te herstellen. Dat was natuurlijk revolutionair, want kraakbeen kan zichzelf normaal gesproken niet of nauwelijks herstellen. Het probleem was alleen, dat het voor ernstigere schades niet werkt. Daarom zijn we gaan testen met pluggen, die we printen van bio-afbreekbare polymeren. Dit zijn een soort matjes die we van superdunne draadjes polymeer printen: een duizendste van de dikte van een menselijke haar. Die matjes doordrenken we van die gel en plaatsen we in het bot-met-kraakbeen. Dat blijkt heel goed te werken."

We leiden medisch 3D-kenners op

"Dit wordt een beroep op het snijvlak van Life Sciences en Engineering."

Lennard: "De resultaten zijn op dit moment veelbelovend. Zodra dit toegepast kan worden bij jonge patiënten wordt het interessant om te onderzoeken hoe we dit ook kunnen toepassen bij ouderen. 15% van de wereldbevolking van 30 jaar en ouder heeft last van artrose. Er wordt verwacht dat het in 2050 om 1 miljard mensen gaat. Bij deze groep is bot- en kraakbeenherstel lastiger dan bij jongeren. Maar als het lukt om deze therapie ook op oudere mensen toe te passen is de impact gigantisch. Ondertussen werken we ook aan een minor waar studenten Life Sciences en Engineering kunnen leren om medisch te 3D-printen. Want deze beroepsgroep zal, voor deze en andere toepassingen, in de toekomst hard nodig zijn."